آلودگی سفرة آب زیرزمینی دشت انار به نیترات، سرب، ارسنیک و کادمیوم

این پ‍ژوهش در ارتباط با بررسی تغییرات غلظت نیترات، سرب، ارسنیک و کادمیوم در آبهای زیرزمینی دشت انار واقع در جنوب شرقی ایران (غرب استان کرمان) است. به این منظور تعداد 21 نمونه از چاههای سراسر دشت در اردیبهشت 1388 برداشت شد و پس از تجزیه و تحلیل و کنترل نتایج، نقشه‌های هم‌غلظت و نمودارهای مربوط ترسیم و تفسیر شد. براین اساس غلظت کادمیوم در بخش جنوب و جنوب شرق منطقة مورد مطالعه که در مجاورت چندین معدن مس قرار دارد بالاست و در نمونه‌ای به حد مجاز آب آشامیدنی نزدیک می‌شود. غلظت آرسنیک در نمونه‌های واقع در جنوب شرقی دشت (در مجاورت معادن مس) و نمونه‌های غرب روستای بیاض بالاتر از حد مجاز آب آشامیدنی است. غلظت سرب در بیشتر نمونه‌های بخش میانی دشت بالا و در برخی نمونه‌ها بیش از حد مجاز آب آشامیدنی (ppb10) است. منبع سرب این قسمت جادة اصلی منطقه (جاده کرمان- یزد) فرض می‌شود. بالا بودن غلظت آرسنیک، سرب و کادمیوم در یک نمونه واقع در غرب روستای بیاض به فعالیت‌های هیدروترمال نسبت داده نمی‌شود. بالا بودن دما، pH پایین و قرارگیری در زون گسل انار مؤید این نکته است. به نظر می‌رسد منبع کادمیوم، آرسنیک و سرب موجود در نمونه‌های جنوب شرق منطقه، رگه‌های سولفیدی موجود در معادن مس باشد. غلظت نیترات در دو نمونه در مجاورت شهر انار بیش از حد مجاز آب آشامیدنی است. منبع نیترات در این نمونه‌ها فاضلاب‌های شهری است. تمرکز فعالیت‌های کشاورزی و مناطق مسکونی در بخش میانی دشت باعث افزایش متوسط غلظت این ترکیب در این بخش شده است.